Deurne

Tijden veranderen en iedere tijd heeft zo zijn eigen uitdagingen. Die verandering is ooit mooi vertolkt in het lied ‘Het Dorp’ van Wim Sonneveld. Een lied over het Deurne van toen. Het Deurne van nu is een middelgrote gemeente met veel kernen en met een regionale functie voor omliggende dorpen. Het Deurne van nu is ook een gemeente met uitdagingen als het gaat over de leefbaarheid in kleine kernen, het behoud van de regiofunctie in relatie tot de grote steden en de discussies over de landbouw en natuur. Het Deurne van nu is gebaat bij een regionale vertegenwoordiger, die de regio kent en oog heeft voor de positie van Deurne

Met Helenaveen, Liessel, Neerkant en Vlierden bezit Deurne vier kernen. Het is vooral aan de gemeente om in samenwerking met verenigingen en dorpsraden de leefbaarheid overeind te houden, maar dat wil niet zeggen, dat de provincie geen rol kan of moet spelen. Kijk naar de discussie over het Leegveld en wat dit betekent voor kernen als Helenaveen en Liessel. Het CDA wil dat de provincie juist investeert in kleine kernen. Eerder werd dat gedaan door integrale dorpsontwikkelingsplannen (idop). Dat geld werd voornamelijk ingezet voor de bouw of renovatie van gemeenschapshuizen. De voorbije jaren is de provincie grotendeels gestopt met het investeren in dorpen. Tijd dat hier verandering in komt. De provincie moet plannen van kernen en dorpen financieel ondersteunen, zodat het voor gemeenten eenvoudiger wordt om de leefbaarheid in kernen op peil te houden.

In de gemeente Deurne zitten relatief veel agrarische bedrijven net als in andere Peelgemeenten. Discussies over het buitengebied spelen zich dan ook vooral af in dit deel van Brabant. In de krant verschijnen steeds vaker berichten over vraagstukken rondom het buitengebied. Of het nu gaat over de uitbreiding van een bedrijf of de situatie van een bewoner in het buitengebied, die vanwege regelgeving zijn huis niet meer kan verkopen. In de toekomst verschijnen steeds meer van dit soort berichten, als de agrarische sector, de provincie en gemeenten niet samen tot oplossingen komen. De provincie moet alle betrokkenen opnieuw (goed) aan tafel krijgen, kijken naar nut en noodzaak van maatregelen en de sector stimuleren tot innovaties. Daarvoor kan de provincie investeren door geld beschikbaar te stellen uit de verkoop van Essent-aandelen. Een belangrijk element is ook om met de provincie Limburg tot goede afspraken te komen, want nu beslist nog (te) vaak de provinciegrens over de mogelijkheden van een ondernemer. Regelgeving stopt bij de provinciegrens, mogelijke uitstoot doet dat niet.

De regionale functie van de gemeente Deurne blijkt zondermeer uit het openbaar vervoer. Het treinstation wordt door veel mensen in de regio gebruikt om naar school of werk te gaan. Het busvervoer brengt mensen naar omliggende dorpen. De provincie gaat over het openbaar vervoer. Als we niet opletten, dan wordt meer en meer geïnvesteerd in economische lijnen tussen grote steden en het buitenland en wordt de regio vergeten. Opkomen voor Deurne en daarmee de Peelregio is noodzakelijk om hier goed openbaar vervoer te behouden. Aanvullend moet de provincie meedenken in het voorkomen van geluidshinder en/of bereikbaarheidsproblemen (wachten voor slagbomen als treinen het dorp doorkruisen). Ook moet de provincie Noord-Brabant opkomen voor haar inwoners als het gaat om discussies over het aantal gevaarlijke transporten over het spoor. Economie is een aspect, maar de veiligheid van inwoners staat voorop.